Kendin Olmak…

0c9e44b93647e376b400fa28db601e7e

Seni sen yapmaktan alıkoyan en önemli engel korkularındır. Senin sen olmanı sağlayan şeylerin aslında seni sen yapmaktan uzaklaştıran şeyler mi olduğuna dair bir farkındalık geliştirmedikçe bunu asla bilemezsin. Sen olman sanrısı içinde tutunduğun ve vazgeçmediğin bir sürü eylem ve düşüncen gerçekte sana ait olmayan yanılgılardan oluşurlar. Yanılgılar bağımlılıkları yaratır ve bağımlılıkların ana besini korkudur. Korkuların seni sen yapmaktan alıkoyar çünkü asılı kaldığın bir kimliğin, asılı kaldığın bir inancın, asılı kaldığın bir düşüncenin, seni sen yaptığı sanrısı içindesindir. Varolabilmek çok güçlü bir arzudur. Asılı duran sanrılar altında varolduğumuza inanmak varoluşun belki en kısa ama en gerçek olmayan yoludur. Ego varolma hezeyanları içinde yanılgılardan oluşan eylem ve düşüncelerin kontrolüne kolayca girdiğinde varolmuşluk hissi içinde zihin gizliden gizliye bağımlılık mekanizmasının kontrolüne geçer. Binbir yüzü olan bağımlılık mekanizması kendini beslemenin yolunun korkular olduğunu asla sana belli etmez. Sanki kurbanlarını uyandırmak istemeyen bir canavar gibidir, ta ki sen sen olmanın farklılığı ile barışıncaya ve kendin olmayı göze alıncaya kadar.

                                                                                                                                      Dilâra B.Efeoğlu

 

https://www.instagram.com/dilarabasarefeoglu

 

Kalp Yolu…

Kalbinin kayıp parçalarını bulana dek uyumakta olan bir parçasını uyandırmaya gönüllü olmanın yürekliliği ile iz süren ruhunun kutsal yolculuğuyken hayat, acı ve sevincin ruhuna konuşmasına izin vermeli…

Dilâra B. Efeoğlu

buddhist-monk_moon

Işık sensin, tohum sensin

Leonardo da Vinci 1452 - 1519

Leonardo da Vinci,   1452 – 1519

Karanlık sen gözlerini açana kadar var, yoksunluğuna sızlandığın ışık sensin,
Tohum sensin, açan çiçek sensin, bahçe sensin, bahçe senin,
Bildikçe büyüyeceğin, büyüdükçe dönüşeceğin,
Kaybolmadan yürüyeceğin, seni sana vardıran, içinde sessizce gelişen bir yol var.
Yol; görmekle başlanır, göremediğindendir Yol’a başlayamayışın,
Ve göremediğindendir tamamlayamadığın Yol, belki bütüne gelmişken duruşun,
Göremediğinden Yol’da kendini helak edişin, göremediğindendir gelip geçişin.
Oysa karanlık yalnız sen gözlerini açana kadar var,

Ve ben ne kadar da çok isterim varlığından yansıyan o sonsuz ışığı bilmeni, hatırlamanı…

Dilâra Başar Efeoğlu